İlk evini alacak genç arkadaş; az bi sakin ol lütfen!

Bekar, geç 20 erken 30’larında, çalışan tırmalayan, kendisini çevresine kabul ettirmeye çalışan bay veya bayan genç arkadaşım; bu yazı sana…

İşinde gayet başarılısın, maaşın yaşam stiline ayak uyduruyor, ailen ‘hadi evlen’ baskısını dört cepheden kurmuş ama sen hala esnek hareketler ile bu baskıdan kurtulmayı beceriyorsun. Kendi maaşınla borca girip araba bile aldın. Kendine, ailene ve çevrene ne kadar başarılı olduğunu gösterebileceğin bir büyük alım daha kaldı; genç, modern ve az peşinatlı bir ev almak.

Yeni projelere baktın, 10.000 TL peşinatlı ve şu anki maaşının yarısına kadar taksitleri olan çok uygun ve seni yansıtan bir proje buldun. Herşey güzel gidiyor. Annenin, babanın 30 sene çalıştıktan sonra alabildiği evi sen daha 20’li yaşların sonunda almak üzeresin… DURRRRRRRR hele bi!

İşte sakin olman gereken nokta tam da bu ‘bana kimse dokunamaz, kendi bildiğimi yaparım, evimi de alırım, keyfime de bakarım’ ego patlamalarını yaşadığın nokta! Kız veya erkek arkadaş bulurken artık anana babana sormuyor olabilirsin, ama ev alırken???

Annene babana danışmadan karar verdiğin evi alma sürecinde sırasıyla başına gelecekleri yazıyorum arkadaşım;

– Kredi başvurun yapılacak, kredin onaylanacak, son dakikada anneni babanı eve götürdüğünde cıngar çıkacak ve sen kuyruğun bacaklarının arasında evi almaktan vaz geçirileceksin. Kredi başvurun iptal edilecek. Banka senden expertiz parası isteyecek. Her kredi başvurunda kredi skorundan puan düşecek. Bunu 3-5 kez yaptığında artık skorun tamir edilemeyecek kadar düşük olacak ve evi ancak emeklilikte görebileceksin.

– Hadi diyelim ki annenin babanın onayı gerekmiyor, kendim de yaparım dedin; krediye başvuracaksın ve banka sana tek maaşının yetmeyeceğini, ikinci bir maaş desteği gerektiğini söyleyecek. Eeee daha evli de olmadığına göre, usul usul anne babanın karşısına geçip kredi başvurusunda sana destek olmalarını isteyeceksin. Ne diyecekler acaba??

– Hadi diyelim ki kredin de anne babasız onaylandı; daha 5 senedir çalışıyorsun, maaşın iyi ama birikimin yok… Eee peşinat veya ara ödeme nereden gelecek?? Evlenmiş olsan altınları bozdururdun ama o da yok!! Anne baba yine imdada yetişecekler… mi acaba????

– Hadi diyelim ki peşinat toparlandı, kredi onaylandı ve en son olarak anne babaya haber verdin ‘ev aldım!’ diye… Annecin diyecek ki, ‘e be kızım, ben zaten yaşlıyım hastayım, niye benden uzaklara gidiyorsun, buralarda bir ev bulamadın mı???’… Şimdi napacaksın genç arkadaşım???

Bunlar sadece son 1 ayda şahit olduğum kötü deneyimler…

Böyle şeyler başınıza gelsin istemiyorsanız annenize babanıza danışın; hiç olmadı, Evlenme Üniversitesi‘ne katılın, ben sizi vazgeçireyim…