Geçenlerde Alsancak Rotary kulübü ile beraber Urla’daki Darüşşafaka Rezidans’ına ziyarete gittim.
Kendi özel merakımdan dolayı Chicago ve çevresinde Hyatt grubunun bir çok benzer konseptindeki ilerlemiş yaştakiler için yarattıkları yaşam alanlarını ziyaret etmiştim ama bu kadar güzelini orada bile görmemiştim. Darüşşafaka’ya tebrikler!
Ziyarete beraber gittiğim kişilerden bir tanesinin dediği gibi, burada yaşayanlar ölmeden cennete gelmişler.
Gözlemlerimden kısa bir özet;
– Merkezin çevresindeki doğa ne kadar güzelse, binanın kendisi o kadar çirkin
– Binanın içi muhteşem. Klasik Amerikan tarzında döşenmiş.
– Odalar çok ferah ve sıcak.
– Kapılar, yataklar, duşlar, … kısaca herşey ilerlemiş yaştakilerin yaşayacakları tüm fiziksel zorluklar göz önüne alınarak tasarlanmış.
– Çalışanlar çok nazik ve temiz görünümlü
– Henüz %30 kapasiteyle çalışması biraz sevimsiz
– Keşke merkezin yeri biraz daha sosyal hayata yakın bir yerde olsaymış. Yürüyerek biryere gidemezsin.
Rezidansa sadece 65 yaş üzeri kişiler Darüşşafaka’ya $ 200.000 başlayan miktarlarda bağış yaparak kabul edilebiliyorlar. Bu bağış tüm Rezidans ve yaşam masraflarını karşılamakla beraber tüm hastane masraflarını da kişinin hayatının sonuna kadar karşılıyor. Yani bence fiyat çok uygun.
Okuduğum bir araştırmada Amerika’da 75 yaş üzerinde insanların %80i düşme sonucu yaşadıkları sorunlar sonucu hayatlarını kaybediyorlar. Alsancak’ta yalnız başına asansörsüz binalarda hapis hayatı yaşayan onca yaşlı insan olduğunu düşününce Darüşşafaka’nın bu çözümünün çok yakında çok popüler olacağını düşünüyorum.
O zamana kadar binayı ve konsepti biraz daha sevimli yapmaları lazım.